Τα εντυπωσιακά κάστρα σε νησιά, είναι πολλά περισσότερα από όσο πιστεύεις! Η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες που έχει τόσα πολλά κάστρα και φρούρια στο χώρο της. Μετράει περίπου 800, κάποια μεγάλα και κάποια μικρά, όλα όμως με εξαιρετική ιστορία. Υπάρχουν αυτά που είναι καλοδιατηρημένα αλλά κι εκείνα που έχουν αφεθεί με τα χρόνια.
Τα κάστρα της Ελλάδας αποτελούν εκτός από σημαντική ιστορία, πραγματικά στολίδια στο πέρασμα των αιώνων. Με το δικό τους τρόπο συμβάλλουν στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και της ομορφιάς της χώρας μας.
Παρακάτω θα δεις 5 από αυτά, τα όμορφα και εντυπωσιακά κάστρα αλλά και την ιστορία που κρύβεται πίσω απ’το καθένα.
Για να φτάσεις σε ένα από αυτά τα κάστρα θα χρειαστείς ελάχιστα πράγματα. Διάθεση, όρεξη για discovering και σωστό σχεδιασμό. Ξεκίνα από τώρα να σχεδιάζεις τα επόμενα ταξίδια σου. Στη Ferryscanner θα βρεις αναλυτικά δρομολόγια και τιμές, με τον πιο απλό τρόπο!
Το κάστρο της Αστυπάλαιας
Είναι ένα πολύ διαφορετικό κάστρο, μοναδικό στο είδος του, το κάστρο των Κουερίνι όπως λέγεται αλλιώς ή και κάστρο Αστροπαλιάς. Είναι χτισμένο στην αρχαία ακρόπολη και πήρε την τελευταία του μορφή τον 15ο αιώνα. Οι Κουερίνι ήταν μία ισχυρή οικογένεια της Βενετίας η οποία έμενε στο νησί, ανακαίνιζε και μεγάλωνε το κάστρο το οποίο έπαιζε φρουριακό ρόλο και προστάτευε τους κατοίκους από την πειρατική απειλή. Το «βενετσιάνικο» αυτό στολίδι, είναι ορατό από όλο το νησί και ουσιαστικά αποτελούσε έναν οχυρωμένο οικισμό με 3 ορόφους όπου στεγάζονταν πολλές οικογένειες. Ακόμη, υπήρχαν μέσα καφενεία, σιδηρουργεία, ξυλουργεία και εργαστήρια κεραμεικής.
Μέσα στο κάστρο υπάρχουν δύο από τις πιο σημαντικές εκκλησίες του νησιού, ο Άγιος Γεώργιος και η Ευαγγελίστρια. Το 1912 πέρασε σε ιταλική κατοχή και άρχισε να εγκαταλείπεται από τους κατοίκους αφού πλέον δεν υπήρχε η απειλή των πειρατών. Ένα παραδοσιακό τραγούδι λέει πως το κάστρο είχε κλειδί και κλείδωνε για να μη φανερώσει τα όμορφα κορίτσια του, σήμερα όμως είναι ανοιχτό και σε περιμένει να το εξερευνήσεις.
Κάστρο Μήθυμνας ή κάστρο Μολύβου, Λέσβος
Είναι το δεύτερο σε μέγεθος και σημασία κάστρο της Λέσβου. Αποτελεί σε μεγάλο βαθμό έργο Γενοβέζων ηγεμόνων με μεταγενέστερες προσθήκες κατά την οθωμανική αυτοκρατορία αλλά και σύγχρονες επισκευές. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ίδρυσή του. Η μία θέλει την ίδρυσή του επί αυτοκρατορία Ιουστινιανού τον 6ο αιώνα και η άλλη λέει ότι χτίστηκε μετά τα μέσα του 13ου αιώνα για να αντιμετωπιστούν οι Τούρκοι και οι Φράγκοι επιδρομείς. Το σίγουρο είναι πως πέρασε στα χέρια των Γενοβέζων το 14ο αιώνα, οι οποίοι με προσθήκες και επισκευές το έφτασαν στη σημερινή του μορφή. Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχει υδροδεξαμενή, προς εφοδιασμό των πολιορκημένων ενώ φαίνεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί και για φυλακή. Σε πολλά σημεία των τοίχων θα παρατηρήσεις εντοιχισμένες πλάκες με επιγραφές και διακριτικά. Θα εντυπωσιαστείς όταν το δεις φωτισμένο στο λόφο της ακρόπολης.
Κάστρο Μύρινας, Λήμνος
Η καλύτερα διατηρημένη οχυρωματική κατασκευή στη Λήμνο είναι το κάστρο της Μύρινας, της πρωτεύουσας του νησιού. Είναι χτισμένο σε βραχώδη και απόκρημνη χερσόνησο και αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση οχυρό του Αιγαίου. Άρχισε να διαμορφώνεται στη σημερινή του μορφή τον 12ο αιώνα μ.Χ. όταν ο Μεγάλος Δούκας της Λήμνου, οχύρωσε την Μύρινα. Την εποχή της Τουρκοκρατίας εντός του φρουρίου κατοικούσαν Τούρκοι. Το 1770, κατά την πολιορκία της Μύρινας από το Ρωσικό στόλο, τα τείχη του κάστρου υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Σήμερα αποτελεί ένα μνημείο άκρως εντυπωσιακό ειδικά το βράδυ καθώς από μακριά φαίνεται σαν να ίπταται στον ουρανό. Έκπληξη προκαλεί επίσης το γεγονός, ότι σήμερα μέσα στο κάστρο, ο Δήμος Μύρινας φιλοξενεί και φροντίζει ελάφια τα οποία ποζάρουν με άνεση στον φακό των επισκεπτών.
Κάστρο της Σίφνου
Είναι ένα διαφορετικό κάστρο από τα υπόλοιπα, ένας αιγαιοπελαγίτικος οχυρωμένος οικισμός της μεσαιωνικής περιόδου και οι τοίχοι των σπιτιών είναι μέρος της περιμετρικής οχύρωσης. Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1204, η Σίφνος, όπως και τα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια, έγινε μέρος του δουκάτου της Νάξου από το 1207 υπό τον Βενετό Μάρκο Σανούδο. Το 1269 η Σίφνος ανακαταλύφθηκε από τους Βυζαντινούς, αλλά το 1307 πέρασε στην εξουσία του Ισπανού Γιαννούλη Ντε Κορόνια, ο οποίος αυτοανακυρήχθηκε ανεξάρτητος ηγεμόνας.
Οι Corognas κυβέρνησαν τη Σίφνο για πάνω από 100 χρόνια. Γύρω στο 1456, ως αποτέλεσμα ενός δυναστικού γάμου, η εξουσία στο νησί πέρασε σε μία οικογένεια της Μπολόνια, τους Gozzadini, οι οποίοι κυβέρνησαν μέχρι το 1617. Παρ’όλο που και οι δύο αυτές δυναστείες εξελληνίστηκαν πλήρως, διατήρησαν την ρωμαιοκαθολική θρησκεία τους. Το κάστρο αναπτύχθηκε για πρώτη φορά κατά την περίοδο των Corognas τον 14ο αιώνα και βελτιώθηκε περισσότερο τους επόμενους αιώνες στην εποχή των Gozzadini. Το κάστρο σήμερα διαθέτει μερικά ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, αρτοποιεία, καφετέριες, μπαρ και ταβέρνες.
Κάστρο Νεραντζιάς, Κως
Πρόκειται για ένα επιβλητικό κάστρο που αποτελεί ένα από τα πιο άρτια δείγματα αρχιτεκτονικής των Ιπποτών στα Δωδεκάνησα. Το κάστρο χτίστηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες που είχαν καταλάβει το νησί και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα από το 1315. Από τον 14ο μέχρι τον 16ο αιώνα, οι Ιππότες έχτιζαν συστηματικά το κάστρο και εξαφάνισαν τα παλαιότερα κτίσματα που είχαν αφήσει στη θέση του οι χριστιανοί. Το παλαιότερο σωζόμενο κτίσμα του κάστρου είναι ο κυκλικός πύργος. Από το 1483 οι Ιωαννίτες Ιππότες είχαν υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τους Τούρκους, οπότε υπήρχε ανησυχία μόνο για πειρατικές επιδρομές.
Το 1498 έκριναν ότι έπρεπε να αναβαθμίσουν την άμυνα της Κω και άρχισαν την κατασκευή του εξωτερικού κάστρου η οποία ολοκληρώθηκε γύρω στο 1510. Για αυτόν τον λόγο δεν έχει ενιαία αρχιτεκτονική μορφή και φαίνεται ότι χτίστηκε χωρίς σαφές σχέδιο. Η Κως κατακτήθηκε από τους Τούρκους το 1522. Το 19ο αιώνα το Κάστρο της Νερατζιάς χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας της τουρκικής φρουράς και ως οικία του Τούρκου διοικητή. Το Μάρτιο του 1816 μια πυριτιδαποθήκη εξερράγη και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του κάστρου. Οι Ιταλοί κυριάρχησαν στο νησί το 1912. Στη διάρκεια της Ιταλικής κατοχής η Ιταλική Αρχαιολογική Υπηρεσία έκανε διάφορες εργασίες αποκατάστασης του κάστρου κι έτσι προέκυψε η σημερινή του μορφή. Είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό στολίδι στην είσοδο του λιμανιού της Κω.
Τόσο με την επιβλητικότητα όσο και με το μεγαλείο τους, τα ελληνικά κάστρα στέκουν αγέρωχα στο πέρασμα των αιώνων. Προκαλούν δέος και θαυμασμό σε ντόπιους και περαστικούς και είναι πόλος έλξης πολλών τουριστών. Αν κανονίσεις διακοπές σε ένα από αυτά τα μέρη, μη χάσεις την ευκαιρία να επισκεφτείς κάποιο από αυτ. Θα πάρεις μία γεύση από τον πλούσιο πολιτισμό μας.
Καλά ταξίδια!