Dit afgelegen en afgelegen eiland met ongeveer 30-40 inwoners staat wereldwijd bekend om de twee verbazingwekkende archeologische vondsten die in 1900 werden gedaan bij een scheepswrak in de buurt. In die tijd stuitten sponsduikers bij toeval op het mysterieuze ‘Antikythera Mechanisme’ (een soort oude analoge computer, meer dan 2000 jaar geleden gemaakt) en het spectaculaire bronzen jongensbeeld uit 340 voor Christus. Antikythera ligt halverwege tussen het westen van Kreta, het grotere eiland Kythira en de regio Peloponnesos en valt onder de prefectuur Attica. Het eiland is slechts 20,43 vierkante kilometer groot en elk jaar komen er maar een paar toeristen om de zeldzame, wilde schoonheid te ontdekken en totale rust te vinden. Het landschap van lage heuvels, rijke flora en fauna omvat ook pittoreske kapelletjes, verborgen grotten en eeuwenoude wandelpaden, waardoor het ideaal is voor wandelaars en natuurliefhebbers. Het eiland heeft weinig stranden en weinig infrastructuur, maar is een hotspot voor vogelliefhebbers die graag de vele trekvogels observeren die hier vaak komen.
Er is bewijs van leven op Antikythera dat teruggaat tot de late neolithische periode en de vroege bronstijd (4000-3000 v. Chr.). De Minoïers gebruikten het eiland waarschijnlijk als navigatiepunt en het werd vaak gebruikt als schuilplaats voor piraten uit Kreta. Daarna kwamen de Romeinen, Arabische piraten en de Venetianen, die er een klein garnizoen bouwden. Voor de Ottomanen gevluchte Kretenzers vestigden zich uiteindelijk op het eiland en in 1815 kwam het zelfs onder Engels gezag. Het werd een verbanningsoord voor politieke opstandelingen, werd uiteindelijk in 1864 een deel van Griekenland en viel tijdens de Tweede Wereldoorlog onder Italiaans en vervolgens Duits bestuur. Na de Griekse burgeroorlog werd het eiland opnieuw een plaats waar politieke ballingen naartoe werden gestuurd tot 1964. Vanaf de jaren 1980 zagen de eilandbewoners de bouw van een nieuwe haven, verharde wegen en een heliport, evenals de introductie van elektriciteit, telefoonlijnen en een waterleidingnetwerk.
U kunt uw ferry tickets boeken met Ferryscanner naar het eiland Antikythera vanuit de haven van Piraeus. Maatschappijen zoals Seajets doen de reis in ongeveer 9 uur en je kunt ook vanaf Kythira varen, dat duurt ongeveer 2,5 uur. Je kunt ook vertrekken vanuit Gythion (5 uur) of Neopoli (4,5 uur), beide in Lakonië, of vanuit Kissamos op Kreta (2 uur).
Als je op Athens International Airport vliegt en vervoer naar de haven van Piraeus nodig hebt, brengt de snelbus X96 je er rechtstreeks naartoe. Je kunt ook met de trein naar station Monastiraki in Athene reizen en daar de aansluiting op de Piraeus-lijn nemen. Je kunt ook kiezen voor een taxirit van 40 minuten van het vliegveld van Athene naar de haven van Piraeus.
Er is maar één haven op het eiland Antikythera, die de veerboten van en naar Piraeus, Kythira en Kissamos bedient. De haven van Potamos is een kleine baai waar de meeste mensen van het eiland wonen. Hier vind je heel weinig voorzieningen, behalve een handvol kamers die je kunt huren, een klein hotel, een medisch centrum en het politiebureau. De haven is een levensader voor de bewoners van het eiland omdat het hun enige bevoorradingsbron is, die in de winter vaak afgesloten is omdat schepen niet kunnen uitvaren.
Behalve Potamos zijn er geen andere dorpen op het eiland. De kleine nederzettingen Galaniana en Charchaliana liggen verspreid op de berghelling en de lokale bevolking leeft nog steeds van de visvangst, landbouw en veeteelt. Potamos ligt in een natuurlijke haven en biedt onderdak aan de veerboten die hier op bezoek komen en aan de lokale vissersboten. Er is slechts één taverne en een kafeneion (koffieshop) in Potamos die ook als minimarkt fungeert. Het meeste eilandleven speelt zich hier af, dus geniet van de ongerepte eenvoud van dit zeer vredige toevluchtsoord.
Antikythera heeft een paar ongerepte stranden in het noorden van het eiland met sprankelend water in een rustige omgeving. Ze liggen allemaal op korte afstand van elkaar en bieden allemaal adembenemende ongerepte schoonheid in onberispelijk schoon water.
Dit strand staat ook bekend als Chalara en ligt links van de haven bij aankomst. Een kleine strook met een mix van kiezels en zand, het is de perfecte plek om jezelf onder te dompelen in de magische rust van dit afgelegen eiland.
Het strand van Kamarela ligt in een gebied van uitzonderlijke schoonheid, met turquoise water en gebeeldhouwde rotsformaties die de ware essentie van sereniteit oproepen. Om er te komen, moet je bij het kruispunt afslaan naar Charchaliana, waar je een onverharde weg volgt langs het helikopterplatform van het eiland. Het strand verschijnt uiteindelijk beneden en je kunt de hellingen afdalen om in het smaragdgroene water te duiken.
Er is een goede weg die leidt naar het strand van Xiropotamos in het noorden van het eiland, hoewel het strand zelf een kleine spleet is van donkere kiezel en zand geflankeerd door groene rotsen, waardoor het een windvrij toevluchtsoord is. Het gebied werd vaak gebruikt door piraten die beschutting zochten en hun schepen wilden verbergen. Je kunt je nog steeds voorstellen hoe ze naar de blauwe horizon turen om aankomende schepen met buit te zien terwijl jij je ontspant op dit ongerepte strand.
Voor zo’n klein, onbedorven eiland heeft Antikythera een lange en intrigerende geschiedenis, waarvan bezoekers nog steeds overblijfselen kunnen zien of voelen. Van oude kasteelruïnes tot verlaten vuurtorens, neem de tijd om het bewogen verleden van het eiland te verkennen terwijl je langs de kleine wegen en kustweggetjes wandelt.
Als je richting de baai van Xeropotomos gaat, vind je de site van de Tempel van Apollo vlakbij de oude haven van Aegila. Naast het feit dat er nog steeds stenen liggen die destijds werden gebruikt om schepen vast te binden, brachten opgravingen in 1880 ook een marmeren beeld aan het licht dat was gewijd aan Apollo. Er werden ook overblijfselen van een tempel voor de god ontdekt en delen van de muur die de tempel omringde zijn vandaag de dag nog steeds te zien in de haven.
Verken de oude ommuurde stad of ‘kastro’ van het eiland, ooit het bolwerk van het oude Aegila, dat ten noorden van het eiland boven de baai van Xeropotamos ligt. De ruïnes beslaan ongeveer 75 hectare en huisvestten waarschijnlijk 800-1000 inwoners aan het begin van de 3e eeuw voor Christus. Je kunt nog steeds de 6 meter hoge muren zien en een schuine scheepshelling die uit de rotsen is gehouwen en waar waarschijnlijk oorlogsschepen werden opgeslagen. De meeste archeologische voorwerpen die in het gebied zijn gevonden, laten het oorlogsverleden van het eiland zien. Er zijn stenen projectielen van kleine katapulten, pijlpunten en loden stroppen gevonden.
De kleine nederzetting Charchaliana werd naar verluidt bewoond in de vierde of vijfde eeuw na Christus en je kunt de site bezoeken om meer te weten te komen over de overgebleven artefacten uit die periode, waaronder verschillende graven en vroege wijnpersen of in de rotsen uitgehouwen depressies.
Je vindt een prachtig bewaard gebleven tweehonderd jaar oude watermolen in Potamos, bekend als de ‘Watermolen van Andronicos’. Het werd waarschijnlijk gebouwd aan het begin van de 19e eeuw en functioneerde meestal in de winter. De cisterne, gebouwd van geslepen zandsteen, is nog steeds intact en had een capaciteit van 60-70 kubieke meter water, dat werd gevuld vanuit de nabijgelegen bron. Er staan ook vijf negentiende-eeuwse windmolens verspreid over het eiland.
Je vindt de vuurtoren van Kaap Apolytares door een magisch pad te volgen naar het zuidelijkste puntje van het eiland. Het werd gebouwd in 1926 en is een indrukwekkend monument. Er zijn wandelpaden naar de vuurtoren vanuit Katsaneviana en Galaniana. Het bleef onbemand van 1987 tot 2004, toen het Ministerie van Nationale Defensie besloot om het te renoveren en de vuurtorenwachters terug te brengen.
Er zijn zeven charismatische kerkjes in Antikythera: drie in Potamos (Sint Charalambos, Sint Nicolaas en de tweelingkerken van de Maagd Maria en Sint Dionisios). De kerk van Sint Constantijn en Helena staat in Pateriana en de kerk van Sint George staat in Katsaneviana. Een kerk op de berghelling van Galaniana is gewijd aan de profeet Elias en een andere is gewijd aan de heilige Myron, de beschermheilige van het eiland. Deze laatste herbergt ook een kostbaar icoon van de heilige dat door Kretenzische bezoekers werd gevonden toen het eiland nog onbewoond was.
Deze non-profitorganisatie wordt geleid door de Hellenic Ornithological Society (een BirdLife-partner) en heeft als belangrijkste doelstellingen het monitoren en bestuderen van vogeltrek op het eiland en in de wijdere omgeving. Onderzoekers en vrijwilligers bestuderen het hele jaar door het komen en gaan van meer dan 200 vogelsoorten en als je geluk hebt, zie je misschien wel een van de vele Eleonora’s valken die hier komen broeden.
Hoewel het eiland goede wegen heeft, is het echt niet nodig om een ander vervoermiddel dan je benen te gebruiken om je te verplaatsen. Wandelen is waarschijnlijk de beste manier om de wilde natuur en de ruige kustlijn van Antikythera te verkennen en toegang te krijgen tot de stranden. Als het weer het toelaat, kun je je met een plaatselijke bewoner wagen aan enkele van de gesloten baaien aan zee en de vuurtoren van Apolytares bezoeken.